Czym jest stomia?

Stomia to celowo wytworzone połączenie światła jelita grubego (kolostomia), cienkiego (ileostomia) lub moczowodu (urostomia) ze skórą, przez które odprowadzany jest kał lub mocz.
Stomia może być wykonana na stałe bez możliwości jej likwidacji (np. przy zniszczonym zwieraczu odbytu) lub czasowo co oznacza, że po zagojeniu się pozostałej części zoperowanych jelit i ustąpieniu objawów choroby – jeśli tylko zachowane zostały zwieracze odbytu – istnieje szansa na odtworzenie fragmentu przewodu pokarmowego i przywrócenie normalnego sposobu wypróżniania.

W konsekwencji zabiegu chirurgicznego na powierzchni brzucha zostaje wyłonione jelito, bądź część moczowodu na który zostaje dopasowany worek na kał lub mocz.
Stomia jest koloru czerwonego podobnie jak śluzówka w jamie ustnej. Ma przeciętnie od 2 do 5 cm średnicy i wystaje ponad powierzchnię skóry na kilka do kilkudziesięciu milimetrów. Umieszczona jest w dolnej części brzucha, po prawej lub lewej stronie. Nie jest unerwiona, więc dotyk nie powoduje bólu. Dotyk może powodować niewielkie krwawienie, co nie powinno niepokoić.

Kilka słów o anatomii

Przewód pokarmowy to układ narządów, których rolą jest przyjmowanie, rozdrabnianie pokarmów i wchłanianie substancji strawionych oraz wydalanie resztek pokarmowych. Pokarm spożywany przez człowieka przechodzi z jamy ustnej kolejno przez gardło, przełyk, żołądek, jelito cienkie i grube i jest wydalany na zewnątrz przez odbyt. Najważniejsze procesy trawienia i wchłaniania zachodzą w jelicie cienkim. Jelito cienkie ma około 6 metrów długości. Składa się ono z trzech części: dwunastnicy, jelita czczego (jejunum) i jelita krętego (ileum). W jelicie cienkim kończy się trawienie pokarmu i następuje wchłanianie wody i składników pokarmowych. Niestrawione resztki pokarmu przechodzą do jelita grubego. Jelito grube ma ok. 1,5 – 1,8 metra długości. Składa się z jelita ślepego (kątnicy), okrężnicy (wstępującej, poprzecznicy, zstępującej i esicy) oraz odbytnicy, która kończy się odbytem.